ஆசிரியரின் முன்னுரை - பி ராதா கிருஷ்ண மூர்த்தி (பி.ஆர்.கே)
சுவாமிஜி ஹடகேஸ்வரத்தை அடைவதற்கு முன்பு, ஒரு யோகினி அங்கே தங்கியிருந்தார். அவர் ஒரு சிறிய குட்டீரத்தில் சுமார் இரண்டு ஆண்டுகள் வாழ்ந்தார். சுவாமிஜி ஹடகேஸ்வரத்தை அடைவதற்கு முன்பே, ஸ்ரீ துரைசாமி நாயுடுவிடம் (பின்னர் சுவாமிஜியின் முதல் பக்தர்களில் ஒருவரானார்), “வரவிருக்கும் நாட்களில், ஒரு சித்த புருஷர் இங்கு வரப்போகிறார்” என்று சுவாமிஜீ வர போவதை அவர் கணித்தார். ஹடகேஸ்வரத்தை விட்டு அவர் வெளியேறிய சில மாதங்களுக்குப் பிறகு சுவாமிஜி வந்தார். யோகினியால் பயன்படுத்தப்பட்ட அதே குட்டீரில் சுவாமிஜி தங்கத் தொடங்கினார்.
சர்வ வல்லமையுள்ள ஸ்ரீ சுவாமி பூர்னானந்தா எப்போதும் எளிமையாக இருந்தார், அவருடைய சக்திகளை ஒரு போதும் காட்டி கொண்டதில்லை . அந்த நாட்களில் நாங்கள் நிதி சிக்கலில் இருந்தோம், சுவாமிஜிக்காக நாங்கள் ஏதாவது செய்ய முயற்சித்த போதெல்லாம், அவர் அதையெல்லாம் தானம் செய்து விடுவார் . எனது தோழர்களான கரங்கி கிருஷ்ண மூர்த்தி காரு , ராஜுகாரு , சக்ரபாணி, நாகபுஷன், ராமநய்யா, கோபாலம் ஆகியோர் சுவாமிஜிக்கு முன் ஒரு போதும் பேச மாட்டார்கள். சுவாமிஜிக்கு ஏதாவது தெரிவிக்க வேண்டியிருந்தாலும், அவர்கள் அனைவரும் என்னை முன்னோக்கி தள்ளி, “நீங்கள் தயவுசெய்து சுவாமிஜியிடம் சொல்லுங்கள்” என்று சொல்வார்கள்.
ஒரு நாள் சுவாமிஜி எங்களுடன் மகிழ்ச்சியான மனநிலையில் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது, நான் கேட்டேன், “சுவாமிஜி, நீங்கள் பல மந்திரங்களைப் பற்றி பேசுகிறீர்கள். நீங்கள் பல தெய்வங்களைப் பற்றி பேசுவதை நாங்கள் கேட்டோம் . அவர்களில், குபேரன் செல்வத்திற்கு அதிபதியான தெய்வம் என்று சொன்னீர்கள். குபேரரின் ஆசீர்வாதம் கிடைத்தால் நன்றாக இருக்கும். அது நடந்தால், நாங்கள் அனைவரும் எங்கள் நிதி சிக்கல்களில் இருந்து வெளியேறுவோம் ”.
சுவாமிஜி கேட்டார், "ஓ, எனவே நீங்கள் குபேரனால் ஆசீர்வதிக்க விரும்புகிறீர்களா"?
நான் பதிலளித்தேன், “ஆம் சுவாமிஜி. எங்களிடம் அதிக பணம் இருந்தால், இங்கு வரும் பக்தர்களுக்கு நாங்கள் சிறந்த சேவையைச் செய்ய முடியும் ”. சுவாமிஜி,
“நிச்சயமாக, மந்திரங்கள் நிச்சயமாக பலன்களை தரும், குபேரனின் ஆசீர்வாதம் பெறப்படும். ஒன்று நாளை அல்லது நாளை கழித்து,பௌர்ணமி . குபேரன் ஒரு யக்ஷண் , யக்ஷங்களை இரவு நேரத்தில் வணங்க வேண்டும். பௌர்ணமி இரவில், ஒரு கிலோ அரிசி சமைத்து, அதனுடன் ஹோமம் செய்யுங்கள். நான் உனக்கு மந்திரத்தை தருகிறேன் , நீ ஹோமம் செய் ”
, என்றார்.
பௌர்ணமி இரவு, நாங்கள் 8PM க்குள் அரிசியை சமைத்தோம். அன்றிரவு சந்திரன் பிரகாசமாக பிரகாசித்தது, நிலவொளியின் கீழ், ஃபோகஸ் விளக்குகள் நிறுவப்பட்டதைப் போல காடு பளபளத்தது. அந்தக் காட்சியைக் கண்டு நாங்கள் அனைவரும் ஆச்சரியப்பட்டோம். நாங்கள் விரைவாக குளித்து முடித்தோம், விபூதியைப் பூசி கொண்டோம் , எங்கள் மற்ற ஆடைகளை மடித்து ஆசிரமத்திற்குள் வைத்திருந்தோம் (நாங்கள் இதை ஒரு ஆசிரமம் என்று குறிப்பிடுகிறோம், ஆனால் உண்மையில், அது கூம்பு வடிவ குடிசை மட்டுமே).
நாங்கள் அனைவரும் ஹோமகுண்டத்தை சுற்றி அமர்ந்து சுவாமிஜி எங்களுக்கு மந்திரத்தை கொடுக்கப் போகிறார் என்று மிகவும் உற்சாகமாக இருந்தோம். சுவாமிஜி என்னைப் பார்த்து, “நீ மந்திரத்தை சொல்” என்றார். நான் சொன்னேன், “சுவாமிஜி, ஆனால் எனக்கு குபேர மந்திரம் தெரியாது”என்று . அதற்கு சுவாமிஜி, “சரி. நான் உனக்கு மந்திரத்தைச் சொல்வேன், பிறகு,நீ மற்றவர்களுக்கு சொல் ”என்றார் . நான் தான் முதலில் மந்திரத்தைப் பெற போகிறேன் என்று மகிழ்ச்சியடைந்தேன். சுவாமிஜி என்னிடம் மந்திரத்தை சொன்னார், அதன்படி மற்ற அனைவருக்கும் நான் சொன்னேன். இதற்கிடையில், சுவாமிஜி அவர்களில் சிலருக்கு ஹோமத்தை அரிசியுடன் செய்யும்படி அறிவுறுத்தினார், மற்றவர்களை எள்ளுடன் ஹோமம் செய்ய சொன்னார் .என்னை தன்னுடன் வரச் சொன்னார்கள். பௌர்ணமியின் நிலவு ஒளிரும் இரவில், சுவாமிஜி கைலாசா துவாரத்தை நோக்கி நீண்ட தூரம் என்னை அழைத்துச் சென்றார். காட்டில் நீண்ட நேரம் நடந்த பிறகு, நாங்கள் திரும்பி வந்து ஆசிரமத்திற்கு அருகாமையில் ஒரு மரத்தின் கீழ் அமர்ந்தோம். அப்போது அதிகாலை 3:30 மணியளவில் இருந்தது. சுவாமிஜி என்னிடம், “இரவு முழுவதும் அவர்கள் ஸ்ரெதையுடன் ஹோமம் செய்து வருகிறார்கள். போய் அவர்கள் என்ன மந்திரம் ஜபிக்கிறார்கள் என்று பாரு ” என்றார் . நான் சென்று பார்த்தேன் . ஆனால் உண்மையான மந்திரத்தை நானே மறந்துவிட்டேன். எனவே, அவர்கள் ஜபித்துக்கொண்டிருந்த மந்திரத்தை நான் மீண்டும் வந்து சுவாமிஜியிடம் சொன்னேன். உடனே சுவாமிஜி, “ஓ அது அக்னிதேவனின் மந்திரம்” என்று கூறினார் !
அந்த வகையில், குபேரரின் மந்திரம் அக்னிதேவனின் மந்திரமாக மாற்றப்பட்டது விட்டது . அக்னிதேவனின் மந்திரத்தை உச்சரித்து கொண்டு அவர்கள் இரவு முழுவதும் ஹோமத்தை நிகழ்த்தி இருந்தனர் . சுவாமிஜி, “பரவாயில்லை , அவர்கள் அதாவது செய்திருக்கிறார்கள்” என்றார். இதற்கிடையில், ஹோமகுண்டாவிலிருந்து ஒரு நெருப்பு தீப்பொறி பறந்து குட்டீரத்தின் மீது விழுந்தது. ஹோமத்தை நிகழ்த்துவதில் மிகுந்த உற்சாகமாக இருந்ததால் , அவர்கள் அதை கவனிக்கவில்லை. சிறிது நேரத்தில், குட்டீரம் தீப்பிடித்தது. நாங்கள் அதை கவனித்து அந்த இடத்தை அடைந்த நேரத்தில், முழு குட்டீரமும் அதற்குள் இருந்த பொருட்களும் முற்றிலும் எரிந்தன போய் விட்டன . இருப்பினும், சுவாமிஜியின் கௌபீனம் , விபூதி பெட்டி மற்றும் கும்கும பெட்டி ஆகியவை தீயில் தீண்டப்படாமல் இருந்தன. அது எங்கள் அனைவருக்கும் மிகுந்த வேடிக்கையாக இருந்தது .ஆனாலும் நாங்கள் அனைவரும் துக்கத்திலும், வருத்தத்திலும் மூழ்கிவிட்டோம், எங்கள் குருவின் குட்டீரத்தை எங்கள் ஹோமத் தினால் எரித்து விட்டோம் என்று.
சுவாமிஜி, “எதுவும் நடக்க ப்ராரப்தம் அவசியம் ” என்றார். சூரிய உதயத்திற்குப் பிறகு, எரிந்து போன குட்டீரத்தின் பகுதிகளை நாங்கள் அகற்றினோம். சக்ரபாணி சுந்திபென்டாவிற்கு ஓடி சென்று அவர்கள் அனைவருக்கும் புதிய ஆடைகளை கொண்டு வந்தார். ஆடை அணிந்த பிறகு, அவர்கள் அனைவரும் அவரவர் வீடுகளுக்குச் உடனடியாக சென்று விட்டனர்.அப்போது அங்கு குருவையா மற்றும் ராமையா என்ற இரண்டு ஒப்பந்தக்காரர்கள் சுவாமிஜியின் தரிசனத்திற்காக வந்தனர். அவர்கள் அந்த பகுதியில் ஒரு கொட்டகை கட்ட முன்வந்தனர். ஒரு வாரத்திற்குள், அவர்கள் குப்பைகளை முற்றிலுமாக அகற்றி, ஒரு அடித்தளத்தை உருவாக்கி, 6-8 எஃகு தாள்கள், மரத் தூண்கள் மற்றும் தாட்ச்களைப் பயன்படுத்தி 3 பகுதிகளைக் கொண்ட ஒரு கொட்டகையை உருவாக்கினர். அந்த 3 பகுதிகளிலும், இரண்டு 9x9 அறைகள் மற்றும் ஒரு 9x18 அளவிலான மண்டபம் இருந்தன. இந்த மண்டபம் பக்தர்களுக்கு சுவாமிஜியின் தரிசனத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட்டது. சுவாமிஜி ஒரு 9x9 அறையில் தங்கியிருந்தார், மற்றொன்று சமையலறையாக மாற்றப்பட்டது. அடித்தளத்தின் மேல் உள்ள இந்த அறைகளைப் பார்த்து, சுவாமிஜி நகைச்சுவையாக சொன்னார் ,
"ஓ! நாம் இப்போது கொஞ்சம் 'மேலே' வந்து உள்ளோம் ".
இந்த வழியில், ஆசிரமம் புதிய வடிவெடுத்தது .குபேர மந்திரத்தில் இல்லாவிடினும் அக்னி மந்திரத்தின் மூலமாக சுவாமிஜிக்கு எங்களால் சேவை செய்ய முடிந்தது .
தொடரும்